Dünya'nın Farklı Ülkelerinde 3000 Kilometre...

 Bingen am Rhein Almanya gezimin beni en çok heyecanlandıran kısmına gelmiştim. Yola çıkmadan önce acaba özgürlüğümü kısıtlayacak bir yük mü yoksa aksine bana özgürlük sağlayacak bir vasıta mı olduğuna tam anlamıyla karar veremediğim katlanır bisikletimle yolculuğumun onuncu gününde, Ren Vadisini geçecektim. Bugüne gelene kadar tek tarafa astığım büyük çantanın dengemi nasıl bozduğu, selenin üzerinde uzun süre giderken ne ağrılar çekebileceğim, bir restorana, müzeye ya da bara gittiğimde bisikletin güvenliğini nasıl sağlayacağım gibi mevzuları çözmenin yollarını bulmuştum. Şimdiyse tüm gün bisikletin tepesinden inmeden fiziksel olarak başarabileceğime inandığımın ötesinde bir meydan okumaya kalkışıyordum.  Adıma şampiyonların kahvaltısını hazırlayan Jugendherberge'den yüksek motivasyonla ayrıldım. Ren vadisi boyunca Koblenz şehrine kadar yalnızca bisikletlere ayrılmış bir yol gözüküyordu. Daha önce de Almanya'da şehirler arası böyle yollar görmüştüm ancak bu en ünlülerindendi.

 Stuttgart Seyahatin ikinci günü aslında gerçek anlamda kendimi İstanbul'daki çevremden, henüz bitirip dinlenme fırsatı bulamadığım işimden soyutlanıp kendimle kaldığım ve tatilde olduğumu idrak ettiğim ilk günümdü. Sabah Internationales Studierendenhotel'deki şampiyonların kahvaltısıyla güne başladım. Burası gençlik oteli. Geceliğini 54 €'ya seyahat öncesi risk almadan rezerve ettirmiştim. Tüm yolculuk boyunca yalnızca ilk 2 gece nerede kalacağım belliydi. O yüzden kafamın aşırı rahat olduğu ilk yer burası oldu.  Günümün yıldızı bisikletimle yapacağım 17 kilometrelik ilk tur olacaktı. Ama otele yakın Decathlon bulunca önce oraya uğramaktan kendimi alamadım. Yurtdışında market olsun, spor mağazası olsun gezmeyi çok severim. Alman Decathlonları'nda bizdekiyle aynı ürünleri € bazında aynı fiyatlarla satıyorlar. O yüzden çok da eğlenceli değildi ama yine de yol boyunca sırtımdan indirmediğim küçük, katlanabilir 20 lt sırt çantasını 15€'ya alıp yoluma devam ettim.  Alma

 Stuttgart 2018'deki geziden döndüğümde beri içimdeki gezme arzusu hiç azalmamasına rağmen, gerek pandemi gerek işler yüzünden bir türlü bir yerlere gitme fırsatı yakalayamamıştım. Eğer her şeyi planlı programlı yapmaya devam edip eski ben olmaya takılıp kalsaydım da muhtemelen bir müddet daha böyle bir çılgınlık yapamayacaktım. Ancak takribi 2 yıllık bir sürecin ardından yaşadığım ayrılığın beni bu rehabilitasyon gezisine sürüklemiş olmasından yana da hiç hoşnutsuz değilim. Bu benim 40 senelik ömrümde belki de tek başıma yaptığım ilk şey. Buna, sadece "yolculuk" yazmaktan beni alıkoyan pek çok yanı var bu maceranın. Blogun daha önce salt gezi ile ilgili ayrıntılardan, müzelerden, saraylardan, yollardan, hatta gündelik yaşamdan alıntılardan oluştuğunu daha önce okuyanlar fark etmiştir. Belki bu gezide, biraz benden, psikolojimden, eskimden ve yenimden de izler bulacaksınız.  Geziye Stuttgart'tan başlayacağım belli olduktan sonra yolculuğun kendisinin ardından en çok s