Dünya'nın Farklı Ülkelerinde 3000 Kilometre...

 Bingen am Rhein Almanya gezimin beni en çok heyecanlandıran kısmına gelmiştim. Yola çıkmadan önce acaba özgürlüğümü kısıtlayacak bir yük mü yoksa aksine bana özgürlük sağlayacak bir vasıta mı olduğuna tam anlamıyla karar veremediğim katlanır bisikletimle yolculuğumun onuncu gününde, Ren Vadisini geçecektim. Bugüne gelene kadar tek tarafa astığım büyük çantanın dengemi nasıl bozduğu, selenin üzerinde uzun süre giderken ne ağrılar çekebileceğim, bir restorana, müzeye ya da bara gittiğimde bisikletin güvenliğini nasıl sağlayacağım gibi mevzuları çözmenin yollarını bulmuştum. Şimdiyse tüm gün bisikletin tepesinden inmeden fiziksel olarak başarabileceğime inandığımın ötesinde bir meydan okumaya kalkışıyordum.  Adıma şampiyonların kahvaltısını hazırlayan Jugendherberge'den yüksek motivasyonla ayrıldım. Ren vadisi boyunca Koblenz şehrine kadar yalnızca bisikletlere ayrılmış bir yol gözüküyordu. Daha önce de Almanya'da şehirler arası böyle yollar görmüştüm ancak bu en ünlülerindendi.

 Frankfurt Nasıl "#nofilter" fotoğraf ? Lisede size jeolojiyi de anlatan bir coğrafya öğretmeniniz varsa, Almanya'nın peneplenleşmiş bir yer olduğunu hatırlıyorsunuzdur. Bu çok da yükselti barındırmayan topraklarda gün doğumları ve gün batımları muhteşem gözüküyor. Hava açıksa tabii. Pek de uyumadığım bir gecenin sonunda güneşin parlement mavisini kovmaya başlayan o ilk altın sarısı ışıklarını Frankfurt garından çıkarken fark ettim. Aslında planım hemen gidip otele valizi bırakmak, bir kaç saat kestirip güne zinde başlamaktı ancak otelde boş oda olmadığı için maalesef check-in saatini beklemek zorunda kaldım.  "Madem dinlenemiyorum şu doğan güneşin tadını çıkarayım" diye Main nehrinin üstündeki köprülerden otele en yakın olanına çıktım hemen. Yukarıdaki fotoğrafı bisikletimin de markası olan Dahon Global hesabı da paylaştı. Bu ışığı yakaladığım için o kadar mutlu oldum ki bir önceki gecenin perişanlığı üstümden uçup gitti.  Sabah kahvaltısını Rewe market zinciri

 Stuttgart 2018'deki geziden döndüğümde beri içimdeki gezme arzusu hiç azalmamasına rağmen, gerek pandemi gerek işler yüzünden bir türlü bir yerlere gitme fırsatı yakalayamamıştım. Eğer her şeyi planlı programlı yapmaya devam edip eski ben olmaya takılıp kalsaydım da muhtemelen bir müddet daha böyle bir çılgınlık yapamayacaktım. Ancak takribi 2 yıllık bir sürecin ardından yaşadığım ayrılığın beni bu rehabilitasyon gezisine sürüklemiş olmasından yana da hiç hoşnutsuz değilim. Bu benim 40 senelik ömrümde belki de tek başıma yaptığım ilk şey. Buna, sadece "yolculuk" yazmaktan beni alıkoyan pek çok yanı var bu maceranın. Blogun daha önce salt gezi ile ilgili ayrıntılardan, müzelerden, saraylardan, yollardan, hatta gündelik yaşamdan alıntılardan oluştuğunu daha önce okuyanlar fark etmiştir. Belki bu gezide, biraz benden, psikolojimden, eskimden ve yenimden de izler bulacaksınız.  Geziye Stuttgart'tan başlayacağım belli olduktan sonra yolculuğun kendisinin ardından en çok s